στοῖχος (stoîkhos) + -ᾰ́ς (-ắs)
στοιχᾰ́ς • (stoikhắs) m or f (genitive στοιχᾰ́δος)
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ στοιχᾰ́ς hē stoikhắs |
τὼ στοιχᾰ́δε tṑ stoikhắde |
αἱ στοιχᾰ́δες hai stoikhắdes | ||||||||||
Genitive | τῆς στοιχᾰ́δος tês stoikhắdos |
τοῖν στοιχᾰ́δοιν toîn stoikhắdoin |
τῶν στοιχᾰ́δων tôn stoikhắdōn | ||||||||||
Dative | τῇ στοιχᾰ́δῐ têi stoikhắdĭ |
τοῖν στοιχᾰ́δοιν toîn stoikhắdoin |
ταῖς στοιχᾰ́σῐ / στοιχᾰ́σῐν taîs stoikhắsĭ(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν στοιχᾰ́δᾰ tḕn stoikhắdă |
τὼ στοιχᾰ́δε tṑ stoikhắde |
τᾱ̀ς στοιχᾰ́δᾰς tā̀s stoikhắdăs | ||||||||||
Vocative | στοιχᾰ́ς stoikhắs |
στοιχᾰ́δε stoikhắde |
στοιχᾰ́δες stoikhắdes | ||||||||||
Notes: |
|
στοιχᾰ́ς • (stoikhắs) f (genitive στοιχᾰ́δος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ στοιχᾰ́ς hē stoikhắs |
τὼ στοιχᾰ́δε tṑ stoikhắde |
αἱ στοιχᾰ́δες hai stoikhắdes | ||||||||||
Genitive | τῆς στοιχᾰ́δος tês stoikhắdos |
τοῖν στοιχᾰ́δοιν toîn stoikhắdoin |
τῶν στοιχᾰ́δων tôn stoikhắdōn | ||||||||||
Dative | τῇ στοιχᾰ́δῐ têi stoikhắdĭ |
τοῖν στοιχᾰ́δοιν toîn stoikhắdoin |
ταῖς στοιχᾰ́σῐ / στοιχᾰ́σῐν taîs stoikhắsĭ(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν στοιχᾰ́δᾰ tḕn stoikhắdă |
τὼ στοιχᾰ́δε tṑ stoikhắde |
τᾱ̀ς στοιχᾰ́δᾰς tā̀s stoikhắdăs | ||||||||||
Vocative | στοιχᾰ́ς stoikhắs |
στοιχᾰ́δε stoikhắde |
στοιχᾰ́δες stoikhắdes | ||||||||||
Notes: |
|