From στρέφω (stréphō, “to twist”) and the suffix -μα (-ma).
στρέμμᾰ • (strémma) n (genitive στρέμμᾰτος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ στρέμμᾰ tò strémma |
τὼ στρέμμᾰτε tṑ strémmate |
τᾰ̀ στρέμμᾰτᾰ tà strémmata | ||||||||||
Genitive | τοῦ στρέμμᾰτος toû strémmatos |
τοῖν στρεμμᾰ́τοιν toîn stremmátoin |
τῶν στρεμμᾰ́των tôn stremmátōn | ||||||||||
Dative | τῷ στρέμμᾰτῐ tôi strémmati |
τοῖν στρεμμᾰ́τοιν toîn stremmátoin |
τοῖς στρέμμᾰσῐ / στρέμμᾰσῐν toîs strémmasi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ στρέμμᾰ tò strémma |
τὼ στρέμμᾰτε tṑ strémmate |
τᾰ̀ στρέμμᾰτᾰ tà strémmata | ||||||||||
Vocative | στρέμμᾰ strémma |
στρέμμᾰτε strémmate |
στρέμμᾰτᾰ strémmata | ||||||||||
Notes: |
|
στρέμμα • (strémma) n (plural στρέμματα)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | στρέμμα (strémma) | στρέμματα (strémmata) |
genitive | στρέμματος (strémmatos) | στρεμμάτων (stremmáton) |
accusative | στρέμμα (strémma) | στρέμματα (strémmata) |
vocative | στρέμμα (strémma) | στρέμματα (strémmata) |