From στρόφος (stróphos, “twisted band”) + -ιον (-ion, diminutive suffix).
στρόφῐον • (stróphion) n (genitive στροφῐ́ου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ στρόφῐον tò stróphion |
τὼ στροφῐ́ω tṑ strophíō |
τᾰ̀ στρόφῐᾰ tà stróphia | ||||||||||
Genitive | τοῦ στροφῐ́ου toû strophíou |
τοῖν στροφῐ́οιν toîn strophíoin |
τῶν στροφῐ́ων tôn strophíōn | ||||||||||
Dative | τῷ στροφῐ́ῳ tôi strophíōi |
τοῖν στροφῐ́οιν toîn strophíoin |
τοῖς στροφῐ́οις toîs strophíois | ||||||||||
Accusative | τὸ στρόφῐον tò stróphion |
τὼ στροφῐ́ω tṑ strophíō |
τᾰ̀ στρόφῐᾰ tà stróphia | ||||||||||
Vocative | στρόφῐον stróphion |
στροφῐ́ω strophíō |
στρόφῐᾰ stróphia | ||||||||||
Notes: |
|