From Proto-Indo-European *steh₂- (“to stand”). Cognate with Latin stāmen, Ancient Greek στάμνος (stámnos, “jar”) and στήμων (stḗmōn, “warp”).
στώμῑξ • (stṓmīx) f (genitive στώμῑκος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ στώμῑξ hē stṓmīx |
τὼ στώμῑκε tṑ stṓmīke |
αἱ στώμῑκες hai stṓmīkes | ||||||||||
| Genitive | τῆς στώμῑκος tês stṓmīkos |
τοῖν στωμῑ́κοιν toîn stōmī́koin |
τῶν στωμῑ́κων tôn stōmī́kōn | ||||||||||
| Dative | τῇ στώμῑκῐ têi stṓmīki |
τοῖν στωμῑ́κοιν toîn stōmī́koin |
ταῖς στώμῑξῐ / στώμῑξῐν taîs stṓmīxi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν στώμῑκᾰ tḕn stṓmīka |
τὼ στώμῑκε tṑ stṓmīke |
τᾱ̀ς στώμῑκᾰς tā̀s stṓmīkas | ||||||||||
| Vocative | στώμῑξ stṓmīx |
στώμῑκε stṓmīke |
στώμῑκες stṓmīkes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||