From στύω (stúō, “to make stiff, erect”) + -μα (-ma).
στῦμᾰ • (stûma) n (genitive στῡ́μᾰτος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ στῦμᾰ tò stûma |
τὼ στῡ́μᾰτε tṑ stū́mate |
τᾰ̀ στῡ́μᾰτᾰ tà stū́mata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ στῡ́μᾰτος toû stū́matos |
τοῖν στῡμᾰ́τοιν toîn stūmátoin |
τῶν στῡμᾰ́των tôn stūmátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ στῡ́μᾰτῐ tôi stū́mati |
τοῖν στῡμᾰ́τοιν toîn stūmátoin |
τοῖς στῡ́μᾰσῐ / στῡ́μᾰσῐν toîs stū́masi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ στῦμᾰ tò stûma |
τὼ στῡ́μᾰτε tṑ stū́mate |
τᾰ̀ στῡ́μᾰτᾰ tà stū́mata | ||||||||||
| Vocative | στῦμᾰ stûma |
στῡ́μᾰτε stū́mate |
στῡ́μᾰτᾰ stū́mata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||