From σῦκον (sûkon, “fig”) + μόρον (móron, “mulberry”).
σῡκόμορος • (sūkómoros) f (genitive σῡκομόρου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ σῡκόμορος hē sūkómoros |
τὼ σῡκομόρω tṑ sūkomórō |
αἱ σῡκόμοροι hai sūkómoroi | ||||||||||
| Genitive | τῆς σῡκομόρου tês sūkomórou |
τοῖν σῡκομόροιν toîn sūkomóroin |
τῶν σῡκομόρων tôn sūkomórōn | ||||||||||
| Dative | τῇ σῡκομόρῳ têi sūkomórōi |
τοῖν σῡκομόροιν toîn sūkomóroin |
ταῖς σῡκομόροις taîs sūkomórois | ||||||||||
| Accusative | τὴν σῡκόμορον tḕn sūkómoron |
τὼ σῡκομόρω tṑ sūkomórō |
τᾱ̀ς σῡκομόρους tā̀s sūkomórous | ||||||||||
| Vocative | σῡκόμορε sūkómore |
σῡκομόρω sūkomórō |
σῡκόμοροι sūkómoroi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||