From σῦκον (sûkon, “fig”) + φύλλον (phúllon, “leaf”).
σῡκόφῠλλον • (sūkóphŭllon) n (genitive σῡκοφῠ́λλου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ σῡκόφῠλλον tò sūkóphŭllon |
τὼ σῡκοφῠ́λλω tṑ sūkophŭ́llō |
τᾰ̀ σῡκόφῠλλᾰ tằ sūkóphŭllă | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σῡκοφῠ́λλου toû sūkophŭ́llou |
τοῖν σῡκοφῠ́λλοιν toîn sūkophŭ́lloin |
τῶν σῡκοφῠ́λλων tôn sūkophŭ́llōn | ||||||||||
| Dative | τῷ σῡκοφῠ́λλῳ tôi sūkophŭ́llōi |
τοῖν σῡκοφῠ́λλοιν toîn sūkophŭ́lloin |
τοῖς σῡκοφῠ́λλοις toîs sūkophŭ́llois | ||||||||||
| Accusative | τὸ σῡκόφῠλλον tò sūkóphŭllon |
τὼ σῡκοφῠ́λλω tṑ sūkophŭ́llō |
τᾰ̀ σῡκόφῠλλᾰ tằ sūkóphŭllă | ||||||||||
| Vocative | σῡκόφῠλλον sūkóphŭllon |
σῡκοφῠ́λλω sūkophŭ́llō |
σῡκόφῠλλᾰ sūkóphŭllă | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||