Learned borrowing from Koine Greek συμβολικός (sumbolikós) with semantic loan from French symbolique.[1] By surface analysis, σύμβολο (sýmvolo) + -ικός (-ikós).
συμβολικός • (symvolikós) m (feminine συμβολική, neuter συμβολικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | συμβολικός (symvolikós) | συμβολική (symvolikí) | συμβολικό (symvolikó) | συμβολικοί (symvolikoí) | συμβολικές (symvolikés) | συμβολικά (symvoliká) | |
| genitive | συμβολικού (symvolikoú) | συμβολικής (symvolikís) | συμβολικού (symvolikoú) | συμβολικών (symvolikón) | συμβολικών (symvolikón) | συμβολικών (symvolikón) | |
| accusative | συμβολικό (symvolikó) | συμβολική (symvolikí) | συμβολικό (symvolikó) | συμβολικούς (symvolikoús) | συμβολικές (symvolikés) | συμβολικά (symvoliká) | |
| vocative | συμβολικέ (symvoliké) | συμβολική (symvolikí) | συμβολικό (symvolikó) | συμβολικοί (symvolikoí) | συμβολικές (symvolikés) | συμβολικά (symvoliká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο συμβολικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο συμβολικός, etc.)