συνθάπτω • (suntháptō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | συνέθᾰπτον | συνέθᾰπτες | συνέθᾰπτε(ν) | συνεθᾰ́πτετον | συνεθᾰπτέτην | συνεθᾰ́πτομεν | συνεθᾰ́πτετε | συνέθᾰπτον | ||||
middle/ passive |
indicative | συνεθᾰπτόμην | συνεθᾰ́πτου | συνεθᾰ́πτετο | συνεθᾰ́πτεσθον | συνεθᾰπτέσθην | συνεθᾰπτόμεθᾰ | συνεθᾰ́πτεσθε | συνεθᾰ́πτοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
passive | indicative | συνετᾰ́φην | συνετᾰ́φης | συνετᾰ́φη | συνετᾰ́φητον | συνετᾰφήτην | συνετᾰ́φημεν | συνετᾰ́φητε | συνετᾰ́φησᾰν | ||||
subjunctive | συντᾰφῶ | συντᾰφῇς | συντᾰφῇ | συντᾰφῆτον | συντᾰφῆτον | συντᾰφῶμεν | συντᾰφῆτε | συντᾰφῶσῐ(ν) | |||||
optative | συντᾰφείην | συντᾰφείης | συντᾰφείη | συντᾰφεῖτον, συντᾰφείητον |
συντᾰφείτην, συντᾰφειήτην |
συντᾰφεῖμεν, συντᾰφείημεν |
συντᾰφεῖτε, συντᾰφείητε |
συντᾰφεῖεν, συντᾰφείησᾰν | |||||
imperative | συντᾰ́φηθῐ | συντᾰφήτω | συντᾰ́φητον | συντᾰφήτων | συντᾰ́φητε | συντᾰφέντων | |||||||
passive | |||||||||||||
infinitive | συντᾰφῆναι | ||||||||||||
participle | m | συντᾰφείς | |||||||||||
f | συντᾰφεῖσᾰ | ||||||||||||
n | συντᾰφέν | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle/ passive |
indicative | συντέθᾰμμαι | συντέθᾰψαι | συντέθᾰπται | συντέθᾰφθον | συντέθᾰφθον | συντεθᾰ́μμεθᾰ | συντέθᾰφθε | συντεθᾰ́πᾰται | ||||
subjunctive | συντεθᾰμμένος ὦ | συντεθᾰμμένος ᾖς | συντεθᾰμμένος ᾖ | συντεθᾰμμένω ἦτον | συντεθᾰμμένω ἦτον | συντεθᾰμμένοι ὦμεν | συντεθᾰμμένοι ἦτε | συντεθᾰμμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | συντεθᾰμμένος εἴην | συντεθᾰμμένος εἴης | συντεθᾰμμένος εἴη | συντεθᾰμμένω εἴητον/εἶτον | συντεθᾰμμένω εἰήτην/εἴτην | συντεθᾰμμένοι εἴημεν/εἶμεν | συντεθᾰμμένοι εἴητε/εἶτε | συντεθᾰμμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | συντέθᾰψο | συντεθᾰ́φθω | συντέθᾰφθον | συντεθᾰ́φθων | συντέθᾰφθε | συντεθᾰ́φθων | |||||||
middle/passive | |||||||||||||
infinitive | συντεθᾰ́φθαι | ||||||||||||
participle | m | συντεθᾰμμένος | |||||||||||
f | συντεθᾰμμένη | ||||||||||||
n | συντεθᾰμμένον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|