Learned borrowing from Ancient Greek συνθλίβω (sunthlíbō, “compress”). By surface analysis, συν- (“together”) + θλίβω (“ancient: squeeze; modern: depress, make sad”).
συνθλίβω • (synthlívo) (past συνέθλιψα/σύνθλιψα, passive συνθλίβομαι, p‑past συνθλίφτηκα, ppp συνθλιμμένος)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | συνθλίβω | συνθλίψω | συνθλίβομαι | συνθλιφτώ2, {συνθλιβώ}3 |
| 2 sg | συνθλίβεις | συνθλίψεις | συνθλίβεσαι | συνθλιφτείς, συνθλιβείς |
| 3 sg | συνθλίβει | συνθλίψει | συνθλίβεται | συνθλιφτεί, συνθλιβεί |
| 1 pl | συνθλίβουμε, [‑ομε] | συνθλίψουμε, [‑ομε] | συνθλιβόμαστε | συνθλιφτούμε, συνθλιβούμε |
| 2 pl | συνθλίβετε | συνθλίψετε | συνθλίβεστε, συνθλίβεσθε, (συνθλιβόσαστε) | συνθλιφτείτε, συνθλιβείτε |
| 3 pl | συνθλίβουν(ε) | συνθλίψουν(ε) | συνθλίβονται | συνθλιφτούν(ε), {συνθλιβούν} |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | συνέθλιβα | συνέθλιψα, (σύνθλιψα)1 | συνθλιβόμουν(α) | συνθλίφτηκα2, [{συνεθλίβην}]3 |
| 2 sg | συνέθλιβες | συνέθλιψες, σύνθλιψες | συνθλιβόσουν(α) | συνθλίφτηκες, [{συνεθλίβης}] |
| 3 sg | συνέθλιβε | συνέθλιψε, σύνθλιψε | συνθλιβόταν(ε) | συνθλίφτηκε, {συνεθλίβη} |
| 1 pl | συνθλίβαμε | συνθλίψαμε | συνθλιβόμασταν, (‑όμαστε) | συνθλιφτήκαμε, [{συνεθλίβημεν}] |
| 2 pl | συνθλίβατε | συνθλίψατε | συνθλιβόσασταν, (‑όσαστε) | συνθλιφτήκατε, [{συνεθλίβητε}] |
| 3 pl | συνέθλιβαν, συνθλίβαν(ε) | συνέθλιψαν, συνθλίψαν(ε), σύνθλιψαν | συνθλίβονταν, (συνθλιβόντουσαν) | συνθλίφτηκαν, συνθλιφτήκαν(ε), {συνεθλίβησαν} |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα συνθλίβω ➤ | θα συνθλίψω ➤ | θα συνθλίβομαι ➤ | θα συνθλιφτώ / συνθλιβώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα συνθλίβεις, … | θα συνθλίψεις, … | θα συνθλίβεσαι, … | θα συνθλιφτείς / συνθλιβείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … συνθλίψει | έχω, έχεις, … συνθλιφτεί / συνθλιβεί είμαι, είσαι, … συνθλιμμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … συνθλίψει | είχα, είχες, … συνθλιφτεί / συνθλιβεί ήμουν, ήσουν, … συνθλιμμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … συνθλίψει | θα έχω, θα έχεις, … συνθλιφτεί / συνθλιβεί θα είμαι, θα είσαι, … συνθλιμμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | σύνθλιβε | σύνθλιψε | — | συνθλίψου |
| 2 pl | συνθλίβετε | συνθλίψτε | συνθλίβεστε, συνθλίβεσθε | συνθλιφτείτε, συνθλιβείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | συνθλίβοντας ➤ | συνθλιβόμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας συνθλίψει ➤ | συνθλιμμένος, ‑η, ‑o [{συντεθλιμμένος, ‑η, ‑o}] ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | συνθλίψει | συνθλιφτεί, συνθλιβεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Forms without the internal augment -έ- (συν-έ-) are colloquial and more rare. 2. Passive forms with -φτ- are colloquial. 3. Passive forms with -β- are very formal, as in the ancient aorist συνεθλίβην from the conjugation of συνθλίβω. In Modern Greek, found in the 3rd persons (all persons included here, for reference). • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||