συνοικέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word συνοικέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word συνοικέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say συνοικέω in singular and plural. Everything you need to know about the word συνοικέω you have here. The definition of the word συνοικέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofσυνοικέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From συν- (sun-) +‎ οἰκέω (oikéō)

Pronunciation

 

Verb

σῠνοικέω • (sunoikéō)

  1. to live with, live together

Inflection

   Present: σῠνοικέω, σῠνοικέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνοικέω σῠνοικέεις σῠνοικέει σῠνοικέετον σῠνοικέετον σῠνοικέομεν σῠνοικέετε σῠνοικέουσῐ(ν)
subjunctive σῠνοικέω σῠνοικέῃς σῠνοικέῃ σῠνοικέητον σῠνοικέητον σῠνοικέωμεν σῠνοικέητε σῠνοικέωσῐ(ν)
optative σῠνοικέοιμῐ σῠνοικέοις σῠνοικέοι σῠνοικέοιτον σῠνοικεοίτην σῠνοικέοιμεν σῠνοικέοιτε σῠνοικέοιεν
imperative   σῠνοίκεε σῠνοικεέτω σῠνοικέετον σῠνοικεέτων   σῠνοικέετε σῠνοικεόντων
middle/
passive 		indicative σῠνοικέομαι σῠνοικέῃ,
σῠνοικέει 		σῠνοικέεται σῠνοικέεσθον σῠνοικέεσθον σῠνοικεόμεθᾰ σῠνοικέεσθε σῠνοικέονται
subjunctive σῠνοικέωμαι σῠνοικέῃ σῠνοικέηται σῠνοικέησθον σῠνοικέησθον σῠνοικεώμεθᾰ σῠνοικέησθε σῠνοικέωνται
optative σῠνοικεοίμην σῠνοικέοιο σῠνοικέοιτο σῠνοικέοισθον σῠνοικεοίσθην σῠνοικεοίμεθᾰ σῠνοικέοισθε σῠνοικέοιντο
imperative   σῠνοικέου σῠνοικεέσθω σῠνοικέεσθον σῠνοικεέσθων   σῠνοικέεσθε σῠνοικεέσθων
active middle/passive
infinitive σῠνοικέειν σῠνοικέεσθαι
participle m σῠνοικέων σῠνοικεόμενος
f σῠνοικέουσᾰ σῠνοικεομένη
n σῠνοικέον σῠνοικεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: σῠνοικῶ, σῠνοικοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνοικῶ σῠνοικεῖς σῠνοικεῖ σῠνοικεῖτον σῠνοικεῖτον σῠνοικοῦμεν σῠνοικεῖτε σῠνοικοῦσῐ(ν)
subjunctive σῠνοικῶ σῠνοικῇς σῠνοικῇ σῠνοικῆτον σῠνοικῆτον σῠνοικῶμεν σῠνοικῆτε σῠνοικῶσῐ(ν)
optative σῠνοικοίην,
σῠνοικοῖμῐ 		σῠνοικοίης,
σῠνοικοῖς 		σῠνοικοίη,
σῠνοικοῖ 		σῠνοικοῖτον,
σῠνοικοίητον 		σῠνοικοίτην,
σῠνοικοιήτην 		σῠνοικοῖμεν,
σῠνοικοίημεν 		σῠνοικοῖτε,
σῠνοικοίητε 		σῠνοικοῖεν,
σῠνοικοίησᾰν
imperative   σῠνοίκει σῠνοικείτω σῠνοικεῖτον σῠνοικείτων   σῠνοικεῖτε σῠνοικούντων
middle/
passive 		indicative σῠνοικοῦμαι σῠνοικεῖ,
σῠνοικῇ 		σῠνοικεῖται σῠνοικεῖσθον σῠνοικεῖσθον σῠνοικούμεθᾰ σῠνοικεῖσθε σῠνοικοῦνται
subjunctive σῠνοικῶμαι σῠνοικῇ σῠνοικῆται σῠνοικῆσθον σῠνοικῆσθον σῠνοικώμεθᾰ σῠνοικῆσθε σῠνοικῶνται
optative σῠνοικοίμην σῠνοικοῖο σῠνοικοῖτο σῠνοικοῖσθον σῠνοικοίσθην σῠνοικοίμεθᾰ σῠνοικοῖσθε σῠνοικοῖντο
imperative   σῠνοικοῦ σῠνοικείσθω σῠνοικεῖσθον σῠνοικείσθων   σῠνοικεῖσθε σῠνοικείσθων
active middle/passive
infinitive σῠνοικεῖν σῠνοικεῖσθαι
participle m σῠνοικῶν σῠνοικούμενος
f σῠνοικοῦσᾰ σῠνοικουμένη
n σῠνοικοῦν σῠνοικούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: σῠνῴκεον, σῠνῳκεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνῴκεον σῠνῴκεες σῠνῴκεε(ν) σῠνῳκέετον σῠνῳκεέτην σῠνῳκέομεν σῠνῳκέετε σῠνῴκεον
middle/
passive 		indicative σῠνῳκεόμην σῠνῳκέου σῠνῳκέετο σῠνῳκέεσθον σῠνῳκεέσθην σῠνῳκεόμεθᾰ σῠνῳκέεσθε σῠνῳκέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: σῠνῴκουν, σῠνῳκούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνῴκουν σῠνῴκεις σῠνῴκει σῠνῳκεῖτον σῠνῳκείτην σῠνῳκοῦμεν σῠνῳκεῖτε σῠνῴκουν
middle/
passive 		indicative σῠνῳκούμην σῠνῳκοῦ σῠνῳκεῖτο σῠνῳκεῖσθον σῠνῳκείσθην σῠνῳκούμεθᾰ σῠνῳκεῖσθε σῠνῳκοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: σῠνοικήσω, σῠνοικήσομαι, σῠνοικηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνοικήσω σῠνοικήσεις σῠνοικήσει σῠνοικήσετον σῠνοικήσετον σῠνοικήσομεν σῠνοικήσετε σῠνοικήσουσῐ(ν)
optative σῠνοικήσοιμῐ σῠνοικήσοις σῠνοικήσοι σῠνοικήσοιτον σῠνοικησοίτην σῠνοικήσοιμεν σῠνοικήσοιτε σῠνοικήσοιεν
middle indicative σῠνοικήσομαι σῠνοικήσῃ,
σῠνοικήσει 		σῠνοικήσεται σῠνοικήσεσθον σῠνοικήσεσθον σῠνοικησόμεθᾰ σῠνοικήσεσθε σῠνοικήσονται
optative σῠνοικησοίμην σῠνοικήσοιο σῠνοικήσοιτο σῠνοικήσοισθον σῠνοικησοίσθην σῠνοικησοίμεθᾰ σῠνοικήσοισθε σῠνοικήσοιντο
passive indicative σῠνοικηθήσομαι σῠνοικηθήσῃ σῠνοικηθήσεται σῠνοικηθήσεσθον σῠνοικηθήσεσθον σῠνοικηθησόμεθᾰ σῠνοικηθήσεσθε σῠνοικηθήσονται
optative σῠνοικηθησοίμην σῠνοικηθήσοιο σῠνοικηθήσοιτο σῠνοικηθήσοισθον σῠνοικηθησοίσθην σῠνοικηθησοίμεθᾰ σῠνοικηθήσοισθε σῠνοικηθήσοιντο
active middle passive
infinitive σῠνοικήσειν σῠνοικήσεσθαι σῠνοικηθήσεσθαι
participle m σῠνοικήσων σῠνοικησόμενος σῠνοικηθησόμενος
f σῠνοικήσουσᾰ σῠνοικησομένη σῠνοικηθησομένη
n σῠνοικῆσον σῠνοικησόμενον σῠνοικηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: σῠνῴκησᾰ, σῠνῳκησᾰ́μην, σῠνῳκήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνῴκησᾰ σῠνῴκησᾰς σῠνῴκησε(ν) σῠνῳκήσᾰτον σῠνῳκησᾰ́την σῠνῳκήσᾰμεν σῠνῳκήσᾰτε σῠνῴκησᾰν
subjunctive σῠνοικήσω σῠνοικήσῃς σῠνοικήσῃ σῠνοικήσητον σῠνοικήσητον σῠνοικήσωμεν σῠνοικήσητε σῠνοικήσωσῐ(ν)
optative σῠνοικήσαιμῐ σῠνοικήσειᾰς,
σῠνοικήσαις 		σῠνοικήσειε(ν),
σῠνοικήσαι 		σῠνοικήσαιτον σῠνοικησαίτην σῠνοικήσαιμεν σῠνοικήσαιτε σῠνοικήσειᾰν,
σῠνοικήσαιεν
imperative   σῠνοίκησον σῠνοικησᾰ́τω σῠνοικήσᾰτον σῠνοικησᾰ́των   σῠνοικήσᾰτε σῠνοικησᾰ́ντων
middle indicative σῠνῳκησᾰ́μην σῠνῳκήσω σῠνῳκήσᾰτο σῠνῳκήσᾰσθον σῠνῳκησᾰ́σθην σῠνῳκησᾰ́μεθᾰ σῠνῳκήσᾰσθε σῠνῳκήσᾰντο
subjunctive σῠνοικήσωμαι σῠνοικήσῃ σῠνοικήσηται σῠνοικήσησθον σῠνοικήσησθον σῠνοικησώμεθᾰ σῠνοικήσησθε σῠνοικήσωνται
optative σῠνοικησαίμην σῠνοικήσαιο σῠνοικήσαιτο σῠνοικήσαισθον σῠνοικησαίσθην σῠνοικησαίμεθᾰ σῠνοικήσαισθε σῠνοικήσαιντο
imperative   σῠνοίκησαι σῠνοικησᾰ́σθω σῠνοικήσᾰσθον σῠνοικησᾰ́σθων   σῠνοικήσᾰσθε σῠνοικησᾰ́σθων
passive indicative σῠνῳκήθην σῠνῳκήθης σῠνῳκήθη σῠνῳκήθητον σῠνῳκηθήτην σῠνῳκήθημεν σῠνῳκήθητε σῠνῳκήθησᾰν
subjunctive σῠνοικηθῶ σῠνοικηθῇς σῠνοικηθῇ σῠνοικηθῆτον σῠνοικηθῆτον σῠνοικηθῶμεν σῠνοικηθῆτε σῠνοικηθῶσῐ(ν)
optative σῠνοικηθείην σῠνοικηθείης σῠνοικηθείη σῠνοικηθεῖτον,
σῠνοικηθείητον 		σῠνοικηθείτην,
σῠνοικηθειήτην 		σῠνοικηθεῖμεν,
σῠνοικηθείημεν 		σῠνοικηθεῖτε,
σῠνοικηθείητε 		σῠνοικηθεῖεν,
σῠνοικηθείησᾰν
imperative   σῠνοικήθητῐ σῠνοικηθήτω σῠνοικήθητον σῠνοικηθήτων   σῠνοικήθητε σῠνοικηθέντων
active middle passive
infinitive σῠνοικῆσαι σῠνοικήσᾰσθαι σῠνοικηθῆναι
participle m σῠνοικήσᾱς σῠνοικησᾰ́μενος σῠνοικηθείς
f σῠνοικήσᾱσᾰ σῠνοικησᾰμένη σῠνοικηθεῖσᾰ
n σῠνοικῆσᾰν σῠνοικησᾰ́μενον σῠνοικηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: σῠνῴκηκᾰ, σῠνῴκημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνῴκηκᾰ σῠνῴκηκᾰς σῠνῴκηκε(ν) σῠνῳκήκᾰτον σῠνῳκήκᾰτον σῠνῳκήκᾰμεν σῠνῳκήκᾰτε σῠνῳκήκᾱσῐ(ν)
subjunctive σῠνῳκήκω σῠνῳκήκῃς σῠνῳκήκῃ σῠνῳκήκητον σῠνῳκήκητον σῠνῳκήκωμεν σῠνῳκήκητε σῠνῳκήκωσῐ(ν)
optative σῠνῳκήκοιμῐ,
σῠνῳκηκοίην 		σῠνῳκήκοις,
σῠνῳκηκοίης 		σῠνῳκήκοι,
σῠνῳκηκοίη 		σῠνῳκήκοιτον σῠνῳκηκοίτην σῠνῳκήκοιμεν σῠνῳκήκοιτε σῠνῳκήκοιεν
imperative   σῠνῴκηκε σῠνῳκηκέτω σῠνῳκήκετον σῠνῳκηκέτων   σῠνῳκήκετε σῠνῳκηκόντων
middle/
passive 		indicative σῠνῴκημαι σῠνῴκησαι σῠνῴκηται σῠνῴκησθον σῠνῴκησθον σῠνῳκήμεθᾰ σῠνῴκησθε σῠνῴκηνται
subjunctive σῠνῳκημένος ὦ σῠνῳκημένος ᾖς σῠνῳκημένος ᾖ σῠνῳκημένω ἦτον σῠνῳκημένω ἦτον σῠνῳκημένοι ὦμεν σῠνῳκημένοι ἦτε σῠνῳκημένοι ὦσῐ(ν)
optative σῠνῳκημένος εἴην σῠνῳκημένος εἴης σῠνῳκημένος εἴη σῠνῳκημένω εἴητον/εἶτον σῠνῳκημένω εἰήτην/εἴτην σῠνῳκημένοι εἴημεν/εἶμεν σῠνῳκημένοι εἴητε/εἶτε σῠνῳκημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   σῠνῴκησο σῠνῳκήσθω σῠνῴκησθον σῠνῳκήσθων   σῠνῴκησθε σῠνῳκήσθων
active middle/passive
infinitive σῠνῳκηκέναι σῠνῳκῆσθαι
participle m σῠνῳκηκώς σῠνῳκημένος
f σῠνῳκηκυῖᾰ σῠνῳκημένη
n σῠνῳκηκός σῠνῳκημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia