συνορεύω

Greek

From σύνορ(ο) (sýnor(o)) +‎ -εύω (-évo).^[1]

συνορεύω • (synorévo) (passive —) found only in the present and imperfect tenses

(intransitive) to border (to touch at a border)
Near-synonym: γειτονεύω (geitonévo)

συνορεύω (active forms only imperfective)

	Active voice ➤ — Imperfective aspect ➤
Indicative mood ➤	Present ➤	Imperfect ➤	Future ➤
1 sg	συνορεύω	συνόρευα	θα συνορεύω
2 sg	συνορεύεις	συνόρευες	θα συνορεύεις
3 sg	συνορεύει	συνόρευε	θα συνορεύει

1 pl	συνορεύουμε, [‑ομε]	συνορεύαμε	θα συνορεύουμε, [‑ομε]
2 pl	συνορεύετε	συνορεύατε	θα συνορεύετε
3 pl	συνορεύουν(ε)	συνόρευαν, συνορεύαν(ε)	θα συνορεύουν(ε)


Subjunctive mood ➤	Formed using present tense from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	2 sg	2 pl
Imperfective aspect	συνόρευε	συνορεύετε

Other forms	Present participle ➤
	συνορεύοντας ➤


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

^ συνορεύω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language