συνωμοτώ • (synomotó) (past συνωμότησα, passive —)
| Active voice ➤ | ||||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | ||
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | ||
| 1 sg | συνωμοτώ | συνωμοτήσω | ||
| 2 sg | συνωμοτείς | συνωμοτήσεις | ||
| 3 sg | συνωμοτεί | συνωμοτήσει | ||
| 1 pl | συνωμοτούμε | συνωμοτήσουμε, [-ομε] | ||
| 2 pl | συνωμοτείτε | συνωμοτήσετε | ||
| 3 pl | συνωμοτούν(ε) | συνωμοτήσουν(ε) | ||
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | ||
| 1 sg | συνωμοτούσα | συνωμότησα | ||
| 2 sg | συνωμοτούσες | συνωμότησες | ||
| 3 sg | συνωμοτούσε | συνωμότησε | ||
| 1 pl | συνωμοτούσαμε | συνωμοτήσαμε | ||
| 2 pl | συνωμοτούσατε | συνωμοτήσατε | ||
| 3 pl | συνωμοτούσαν(ε) | συνωμότησαν, συνωμοτήσαν(ε) | ||
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | ||
| 1 sg | θα συνωμοτώ ➤ | θα συνωμοτήσω ➤ | ||
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα συνωμοτείς, … | θα συνωμοτήσεις, … | ||
| Perfect aspect ➤ | ||||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … συνωμοτήσει | |||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … συνωμοτήσει | |||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … συνωμοτήσει | |||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | ||
| 2 sg | — | συνωμότησε | ||
| 2 pl | συνωμοτείτε | συνωμοτήστε | ||
| Other forms | ||||
| Active present participle ➤ | συνωμοτώντας ➤ | |||
| Active perfect participle ➤ | έχοντας συνωμοτήσει ➤ | |||
| Passive perfect participle ➤ | — | |||
| Nonfinite form ➤ | συνωμοτήσει | |||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||