σῠσσῴζω • (sussṓizō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | συνέσῳζον | συνέσῳζες | συνέσῳζε(ν) | συνεσῴζετον | συνεσῳζέτην | συνεσῴζομεν | συνεσῴζετε | συνέσῳζον | ||||
middle/ passive |
indicative | συνεσῳζόμην | συνεσῴζου | συνεσῴζετο | συνεσῴζεσθον | συνεσῳζέσθην | συνεσῳζόμεθᾰ | συνεσῴζεσθε | συνεσῴζοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle/ passive |
indicative | συσσέσωμαι | συσσέσωσαι | συσσέσωται | συσσέσωσθον | συσσέσωσθον | συσσεσώμεθᾰ | συσσέσωσθε | συσσέσωνται | ||||
subjunctive | συσσεσωμένος ὦ | συσσεσωμένος ᾖς | συσσεσωμένος ᾖ | συσσεσωμένω ἦτον | συσσεσωμένω ἦτον | συσσεσωμένοι ὦμεν | συσσεσωμένοι ἦτε | συσσεσωμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | συσσεσωμένος εἴην | συσσεσωμένος εἴης | συσσεσωμένος εἴη | συσσεσωμένω εἴητον/εἶτον | συσσεσωμένω εἰήτην/εἴτην | συσσεσωμένοι εἴημεν/εἶμεν | συσσεσωμένοι εἴητε/εἶτε | συσσεσωμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | συσσέσωσο | συσσεσώσθω | συσσέσωσθον | συσσεσώσθων | συσσέσωσθε | συσσεσώσθων | |||||||
middle/passive | |||||||||||||
infinitive | συσσεσῶσθαι | ||||||||||||
participle | m | συσσεσωμένος | |||||||||||
f | συσσεσωμένη | ||||||||||||
n | συσσεσωμένον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|