From σφάζω (spházō, “to slaughter”) + -τρον (-tron).
σφᾰ́κτρον • (spháktron) n (genitive σφᾰ́κτρου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ σφᾰ́κτρον tò spháktron |
τὼ σφᾰ́κτρω tṑ spháktrō |
τᾰ̀ σφᾰ́κτρᾰ tà spháktra | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σφᾰ́κτρου toû spháktrou |
τοῖν σφᾰ́κτροιν toîn spháktroin |
τῶν σφᾰ́κτρων tôn spháktrōn | ||||||||||
| Dative | τῷ σφᾰ́κτρῳ tôi spháktrōi |
τοῖν σφᾰ́κτροιν toîn spháktroin |
τοῖς σφᾰ́κτροις toîs spháktrois | ||||||||||
| Accusative | τὸ σφᾰ́κτρον tò spháktron |
τὼ σφᾰ́κτρω tṑ spháktrō |
τᾰ̀ σφᾰ́κτρᾰ tà spháktra | ||||||||||
| Vocative | σφᾰ́κτρον spháktron |
σφᾰ́κτρω spháktrō |
σφᾰ́κτρᾰ spháktra | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||