From σφάζω (spházō, “to slaughter”) + -τρον (-tron).
σφᾰ́κτρον • (sphắktron) n (genitive σφᾰ́κτρου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ σφᾰ́κτρον tò sphắktron |
τὼ σφᾰ́κτρω tṑ sphắktrō |
τᾰ̀ σφᾰ́κτρᾰ tằ sphắktră | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σφᾰ́κτρου toû sphắktrou |
τοῖν σφᾰ́κτροιν toîn sphắktroin |
τῶν σφᾰ́κτρων tôn sphắktrōn | ||||||||||
| Dative | τῷ σφᾰ́κτρῳ tôi sphắktrōi |
τοῖν σφᾰ́κτροιν toîn sphắktroin |
τοῖς σφᾰ́κτροις toîs sphắktrois | ||||||||||
| Accusative | τὸ σφᾰ́κτρον tò sphắktron |
τὼ σφᾰ́κτρω tṑ sphắktrō |
τᾰ̀ σφᾰ́κτρᾰ tằ sphắktră | ||||||||||
| Vocative | σφᾰ́κτρον sphắktron |
σφᾰ́κτρω sphắktrō |
σφᾰ́κτρᾰ sphắktră | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||