From σφόνδυλος (sphóndulos, “vertebra; whorl”) + -ιον (-ion, diminutive suffix).
σφονδῠ́λῐον • (sphondúlion) n (genitive σφονδῠλῐ́ου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ σφονδῠ́λῐον tò sphondúlion |
τὼ σφονδῠλῐ́ω tṑ sphondulíō |
τᾰ̀ σφονδῠ́λῐᾰ tà sphondúlia | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σφονδῠλῐ́ου toû sphondulíou |
τοῖν σφονδῠλῐ́οιν toîn sphondulíoin |
τῶν σφονδῠλῐ́ων tôn sphondulíōn | ||||||||||
| Dative | τῷ σφονδῠλῐ́ῳ tôi sphondulíōi |
τοῖν σφονδῠλῐ́οιν toîn sphondulíoin |
τοῖς σφονδῠλῐ́οις toîs sphondulíois | ||||||||||
| Accusative | τὸ σφονδῠ́λῐον tò sphondúlion |
τὼ σφονδῠλῐ́ω tṑ sphondulíō |
τᾰ̀ σφονδῠ́λῐᾰ tà sphondúlia | ||||||||||
| Vocative | σφονδῠ́λῐον sphondúlion |
σφονδῠλῐ́ω sphondulíō |
σφονδῠ́λῐᾰ sphondúlia | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||