From σχίζω (skhízō, “to split”) + -σις (-sis).
σχῐ́σῐς • (skhísis) f (genitive σχῐ́σεως); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ σχῐ́σῐς hē skhísis |
τὼ σχῐ́σει tṑ skhísei |
αἱ σχῐ́σεις hai skhíseis | ||||||||||
| Genitive | τῆς σχῐ́σεως tês skhíseōs |
τοῖν σχῐσέοιν toîn skhiséoin |
τῶν σχῐ́σεων tôn skhíseōn | ||||||||||
| Dative | τῇ σχῐ́σει têi skhísei |
τοῖν σχῐσέοιν toîn skhiséoin |
ταῖς σχῐ́σεσῐ / σχῐ́σεσῐν taîs skhísesi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν σχῐ́σῐν tḕn skhísin |
τὼ σχῐ́σει tṑ skhísei |
τᾱ̀ς σχῐ́σεις tā̀s skhíseis | ||||||||||
| Vocative | σχῐ́σῐ skhísi |
σχῐ́σει skhísei |
σχῐ́σεις skhíseis | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||