From σωρός (sōrós, “heap”).
σωρεύω • (sōreúō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐσώρευον | ἐσώρευες | ἐσώρευε(ν) | ἐσωρεύετον | ἐσωρευέτην | ἐσωρεύομεν | ἐσωρεύετε | ἐσώρευον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐσωρευόμην | ἐσωρεύου | ἐσωρεύετο | ἐσωρεύεσθον | ἐσωρευέσθην | ἐσωρευόμεθᾰ | ἐσωρεύεσθε | ἐσωρεύοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σωρεύσω | σωρεύσεις | σωρεύσει | σωρεύσετον | σωρεύσετον | σωρεύσομεν | σωρεύσετε | σωρεύσουσῐ(ν) | ||||
optative | σωρεύσοιμῐ | σωρεύσοις | σωρεύσοι | σωρεύσοιτον | σωρευσοίτην | σωρεύσοιμεν | σωρεύσοιτε | σωρεύσοιεν | |||||
middle | indicative | σωρεύσομαι | σωρεύσῃ, σωρεύσει |
σωρεύσεται | σωρεύσεσθον | σωρεύσεσθον | σωρευσόμεθᾰ | σωρεύσεσθε | σωρεύσονται | ||||
optative | σωρευσοίμην | σωρεύσοιο | σωρεύσοιτο | σωρεύσοισθον | σωρευσοίσθην | σωρευσοίμεθᾰ | σωρεύσοισθε | σωρεύσοιντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | σωρεύσειν | σωρεύσεσθαι | |||||||||||
participle | m | σωρεύσων | σωρευσόμενος | ||||||||||
f | σωρεύσουσᾰ | σωρευσομένη | |||||||||||
n | σωρεῦσον | σωρευσόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|