From συντείνω (sunteínō, “to stretch”) + -σις (-sis).
σῠ́ντᾰσῐς • (súntasis) f (genitive σῠντᾰ́σεως); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ σῠ́ντᾰσῐς hē súntasis |
τὼ σῠντᾰ́σει tṑ suntásei |
αἱ σῠντᾰ́σεις hai suntáseis | ||||||||||
| Genitive | τῆς σῠντᾰ́σεως tês suntáseōs |
τοῖν σῠντᾰσέοιν toîn suntaséoin |
τῶν σῠντᾰ́σεων tôn suntáseōn | ||||||||||
| Dative | τῇ σῠντᾰ́σει têi suntásei |
τοῖν σῠντᾰσέοιν toîn suntaséoin |
ταῖς σῠντᾰ́σεσῐ / σῠντᾰ́σεσῐν taîs suntásesi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν σῠ́ντᾰσῐν tḕn súntasin |
τὼ σῠντᾰ́σει tṑ suntásei |
τᾱ̀ς σῠντᾰ́σεις tā̀s suntáseis | ||||||||||
| Vocative | σῠ́ντᾰσῐ súntasi |
σῠντᾰ́σει suntásei |
σῠντᾰ́σεις suntáseis | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||