τακτοποιημένος • (taktopoiiménos) m (feminine τακτοποιημένη, neuter τακτοποιημένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | τακτοποιημένος (taktopoiiménos) | τακτοποιημένη (taktopoiiméni) | τακτοποιημένο (taktopoiiméno) | τακτοποιημένοι (taktopoiiménoi) | τακτοποιημένες (taktopoiiménes) | τακτοποιημένα (taktopoiiména) | |
| genitive | τακτοποιημένου (taktopoiiménou) | τακτοποιημένης (taktopoiiménis) | τακτοποιημένου (taktopoiiménou) | τακτοποιημένων (taktopoiiménon) | τακτοποιημένων (taktopoiiménon) | τακτοποιημένων (taktopoiiménon) | |
| accusative | τακτοποιημένο (taktopoiiméno) | τακτοποιημένη (taktopoiiméni) | τακτοποιημένο (taktopoiiméno) | τακτοποιημένους (taktopoiiménous) | τακτοποιημένες (taktopoiiménes) | τακτοποιημένα (taktopoiiména) | |
| vocative | τακτοποιημένε (taktopoiiméne) | τακτοποιημένη (taktopoiiméni) | τακτοποιημένο (taktopoiiméno) | τακτοποιημένοι (taktopoiiménoi) | τακτοποιημένες (taktopoiiménes) | τακτοποιημένα (taktopoiiména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο τακτοποιημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο τακτοποιημένος, etc.)