From Ancient Greek ταὐτός (tautós) + χρόνος (khrónos).
ταυτόχρονος • (taftóchronos) m (feminine ταυτόχρονη, neuter ταυτόχρονο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ταυτόχρονος (taftóchronos) | ταυτόχρονη (taftóchroni) | ταυτόχρονο (taftóchrono) | ταυτόχρονοι (taftóchronoi) | ταυτόχρονες (taftóchrones) | ταυτόχρονα (taftóchrona) | |
| genitive | ταυτόχρονου (taftóchronou) | ταυτόχρονης (taftóchronis) | ταυτόχρονου (taftóchronou) | ταυτόχρονων (taftóchronon) | ταυτόχρονων (taftóchronon) | ταυτόχρονων (taftóchronon) | |
| accusative | ταυτόχρονο (taftóchrono) | ταυτόχρονη (taftóchroni) | ταυτόχρονο (taftóchrono) | ταυτόχρονους (taftóchronous) | ταυτόχρονες (taftóchrones) | ταυτόχρονα (taftóchrona) | |
| vocative | ταυτόχρονε (taftóchrone) | ταυτόχρονη (taftóchroni) | ταυτόχρονο (taftóchrono) | ταυτόχρονοι (taftóchronoi) | ταυτόχρονες (taftóchrones) | ταυτόχρονα (taftóchrona) | |