(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
τετράων • (tetráōn) m (genitive τετράωνος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ τετράων ho tetráōn |
τὼ τετράωνε tṑ tetráōne |
οἱ τετράωνες hoi tetráōnes | ||||||||||
| Genitive | τοῦ τετράωνος toû tetráōnos |
τοῖν τετραώνοιν toîn tetraṓnoin |
τῶν τετραώνων tôn tetraṓnōn | ||||||||||
| Dative | τῷ τετράωνῐ tôi tetráōni |
τοῖν τετραώνοιν toîn tetraṓnoin |
τοῖς τετράωσῐ / τετράωσῐν toîs tetráōsi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν τετράωνᾰ tòn tetráōna |
τὼ τετράωνε tṑ tetráōne |
τοὺς τετράωνᾰς toùs tetráōnas | ||||||||||
| Vocative | τετράων tetráōn |
τετράωνε tetráōne |
τετράωνες tetráōnes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||