τετρᾰ- (tetră-, “four”) + πρόσωπον (prósōpon, “face”)
τετρᾰπρόσωπος • (tetrăprósōpos) m or f (neuter τετρᾰπρόσωπον); second declension
Used as an epithet of the Father of Greatness in Manichaeism.
| Number | Singular | Plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||
| Nominative | τετρᾰπρόσωπος tetrăprósōpos |
τετρᾰπρόσωπον tetrăprósōpon |
τετρᾰπρόσωποι tetrăprósōpoi |
τετρᾰπρόσωπᾰ tetrăprósōpă | ||
| Genitive | τετρᾰπροσώπου tetrăprosṓpou |
τετρᾰπροσώπου tetrăprosṓpou |
τετρᾰπροσώπων tetrăprosṓpōn |
τετρᾰπροσώπων tetrăprosṓpōn | ||
| Dative | τετρᾰπροσώπῳ tetrăprosṓpōi |
τετρᾰπροσώπῳ tetrăprosṓpōi |
τετρᾰπροσώποις tetrăprosṓpois |
τετρᾰπροσώποις tetrăprosṓpois | ||
| Accusative | τετρᾰπρόσωπον tetrăprósōpon |
τετρᾰπρόσωπον tetrăprósōpon |
τετρᾰπροσώπους tetrăprosṓpous |
τετρᾰπρόσωπᾰ tetrăprósōpă | ||
| Vocative | τετρᾰπρόσωπε tetrăprósōpe |
τετρᾰπρόσωπον tetrăprósōpon |
τετρᾰπρόσωποι tetrăprósōpoi |
τετρᾰπρόσωπᾰ tetrăprósōpă | ||