Learnedly from φιλ- (fil-) + -άρεσκος (-áreskos) (from αρέσκω (arésko)), modelled on αυτάρεσκος (aftáreskos). A calque of German gefallsüchtig.[1]
φιλάρεσκος • (filáreskos) m (feminine φιλάρεσκη, neuter φιλάρεσκο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | φιλάρεσκος (filáreskos) | φιλάρεσκη (filáreski) | φιλάρεσκο (filáresko) | φιλάρεσκοι (filáreskoi) | φιλάρεσκες (filáreskes) | φιλάρεσκα (filáreska) | |
| genitive | φιλάρεσκου (filáreskou) | φιλάρεσκης (filáreskis) | φιλάρεσκου (filáreskou) | φιλάρεσκων (filáreskon) | φιλάρεσκων (filáreskon) | φιλάρεσκων (filáreskon) | |
| accusative | φιλάρεσκο (filáresko) | φιλάρεσκη (filáreski) | φιλάρεσκο (filáresko) | φιλάρεσκους (filáreskous) | φιλάρεσκες (filáreskes) | φιλάρεσκα (filáreska) | |
| vocative | φιλάρεσκε (filáreske) | φιλάρεσκη (filáreski) | φιλάρεσκο (filáresko) | φιλάρεσκοι (filáreskoi) | φιλάρεσκες (filáreskes) | φιλάρεσκα (filáreska) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο φιλάρεσκος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο φιλάρεσκος, etc.)