φιλόδικος • (filódikos) m (feminine φιλόδικη, neuter φιλόδικο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | φιλόδικος (filódikos) | φιλόδικη (filódiki) | φιλόδικο (filódiko) | φιλόδικοι (filódikoi) | φιλόδικες (filódikes) | φιλόδικα (filódika) | |
genitive | φιλόδικου (filódikou) | φιλόδικης (filódikis) | φιλόδικου (filódikou) | φιλόδικων (filódikon) | φιλόδικων (filódikon) | φιλόδικων (filódikon) | |
accusative | φιλόδικο (filódiko) | φιλόδικη (filódiki) | φιλόδικο (filódiko) | φιλόδικους (filódikous) | φιλόδικες (filódikes) | φιλόδικα (filódika) | |
vocative | φιλόδικε (filódike) | φιλόδικη (filódiki) | φιλόδικο (filódiko) | φιλόδικοι (filódikoi) | φιλόδικες (filódikes) | φιλόδικα (filódika) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο φιλόδικος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο φιλόδικος, etc.)