From φῡσάω (phūsáō, “to blow”) + -τήρ (-tḗr, agent noun suffix).
φῡσητήρ • (phūsētḗr) m (genitive φῡσητῆρος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ φῡσητήρ ho phūsētḗr |
τὼ φῡσητῆρε tṑ phūsētêre |
οἱ φῡσητῆρες hoi phūsētêres | ||||||||||
| Genitive | τοῦ φῡσητῆρος toû phūsētêros |
τοῖν φῡσητήροιν toîn phūsētḗroin |
τῶν φῡσητήρων tôn phūsētḗrōn | ||||||||||
| Dative | τῷ φῡσητῆρῐ tôi phūsētêri |
τοῖν φῡσητήροιν toîn phūsētḗroin |
τοῖς φῡσητῆρσῐ / φῡσητῆρσῐν toîs phūsētêrsi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν φῡσητῆρᾰ tòn phūsētêra |
τὼ φῡσητῆρε tṑ phūsētêre |
τοὺς φῡσητῆρᾰς toùs phūsētêras | ||||||||||
| Vocative | φῡσητήρ phūsētḗr |
φῡσητῆρε phūsētêre |
φῡσητῆρες phūsētêres | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||