Perfect participle of χαλιέμαι (chaliémai), passive voice -with different sense- of χαλάω, χαλώ (“destroy, spoil”).
χαλασμένος • (chalasménos) m (feminine χαλασμένη, neuter χαλασμένο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | χαλασμένος (chalasménos) | χαλασμένη (chalasméni) | χαλασμένο (chalasméno) | χαλασμένοι (chalasménoi) | χαλασμένες (chalasménes) | χαλασμένα (chalasména) | |
genitive | χαλασμένου (chalasménou) | χαλασμένης (chalasménis) | χαλασμένου (chalasménou) | χαλασμένων (chalasménon) | χαλασμένων (chalasménon) | χαλασμένων (chalasménon) | |
accusative | χαλασμένο (chalasméno) | χαλασμένη (chalasméni) | χαλασμένο (chalasméno) | χαλασμένους (chalasménous) | χαλασμένες (chalasménes) | χαλασμένα (chalasména) | |
vocative | χαλασμένε (chalasméne) | χαλασμένη (chalasméni) | χαλασμένο (chalasméno) | χαλασμένοι (chalasménoi) | χαλασμένες (chalasménes) | χαλασμένα (chalasména) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο χαλασμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο χαλασμένος, etc.)