(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
χαοτικός • (chaotikós) m (feminine χαοτική, neuter χαοτικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | χαοτικός (chaotikós) | χαοτική (chaotikí) | χαοτικό (chaotikó) | χαοτικοί (chaotikoí) | χαοτικές (chaotikés) | χαοτικά (chaotiká) | |
| genitive | χαοτικού (chaotikoú) | χαοτικής (chaotikís) | χαοτικού (chaotikoú) | χαοτικών (chaotikón) | χαοτικών (chaotikón) | χαοτικών (chaotikón) | |
| accusative | χαοτικό (chaotikó) | χαοτική (chaotikí) | χαοτικό (chaotikó) | χαοτικούς (chaotikoús) | χαοτικές (chaotikés) | χαοτικά (chaotiká) | |
| vocative | χαοτικέ (chaotiké) | χαοτική (chaotikí) | χαοτικό (chaotikó) | χαοτικοί (chaotikoí) | χαοτικές (chaotikés) | χαοτικά (chaotiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο χαοτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο χαοτικός, etc.)