From χλαμύς (khlamús, “mantle, cloak”) + -ουργός (-ourgós, “worker”).
χλᾰμῠδουργός • (khlamudourgós) m (genitive χλᾰμῠδουργοῦ); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ χλᾰμῠδουργός ho khlamudourgós |
τὼ χλᾰμῠδουργώ tṑ khlamudourgṓ |
οἱ χλᾰμῠδουργοί hoi khlamudourgoí | ||||||||||
Genitive | τοῦ χλᾰμῠδουργοῦ toû khlamudourgoû |
τοῖν χλᾰμῠδουργοῖν toîn khlamudourgoîn |
τῶν χλᾰμῠδουργῶν tôn khlamudourgôn | ||||||||||
Dative | τῷ χλᾰμῠδουργῷ tôi khlamudourgôi |
τοῖν χλᾰμῠδουργοῖν toîn khlamudourgoîn |
τοῖς χλᾰμῠδουργοῖς toîs khlamudourgoîs | ||||||||||
Accusative | τὸν χλᾰμῠδουργόν tòn khlamudourgón |
τὼ χλᾰμῠδουργώ tṑ khlamudourgṓ |
τοὺς χλᾰμῠδουργούς toùs khlamudourgoús | ||||||||||
Vocative | χλᾰμῠδουργέ khlamudourgé |
χλᾰμῠδουργώ khlamudourgṓ |
χλᾰμῠδουργοί khlamudourgoí | ||||||||||
Notes: |
|