From χρυσός (khrusós, “gold”) + γόνος (gónos, “fruit, product”).
χρῡσόγονον • (khrūsógonon) n (genitive χρῡσογόνου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ χρῡσόγονον tò khrūsógonon |
τὼ χρῡσογόνω tṑ khrūsogónō |
τᾰ̀ χρῡσόγονᾰ tà khrūsógona | ||||||||||
| Genitive | τοῦ χρῡσογόνου toû khrūsogónou |
τοῖν χρῡσογόνοιν toîn khrūsogónoin |
τῶν χρῡσογόνων tôn khrūsogónōn | ||||||||||
| Dative | τῷ χρῡσογόνῳ tôi khrūsogónōi |
τοῖν χρῡσογόνοιν toîn khrūsogónoin |
τοῖς χρῡσογόνοις toîs khrūsogónois | ||||||||||
| Accusative | τὸ χρῡσόγονον tò khrūsógonon |
τὼ χρῡσογόνω tṑ khrūsogónō |
τᾰ̀ χρῡσόγονᾰ tà khrūsógona | ||||||||||
| Vocative | χρῡσόγονον khrūsógonon |
χρῡσογόνω khrūsogónō |
χρῡσόγονᾰ khrūsógona | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||