χυτρόπους

Ancient Greek

From χύτρα (khútra, “earthen pot, pipkin”) +‎ πούς (poús, “foot”).

χῠτρόπους • (khŭtrópous) m (genitive χῠτρόποδος); third declension

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ χῠτρόπους ho khŭtrópous	τὼ χῠτρόποδε tṑ khŭtrópode	οἱ χῠτρόποδες hoi khŭtrópodes
Genitive	τοῦ χῠτρόποδος toû khŭtrópodos	τοῖν χῠτροπόδοιν toîn khŭtropódoin	τῶν χῠτροπόδων tôn khŭtropódōn
Dative	τῷ χῠτρόποδῐ tôi khŭtrópodĭ	τοῖν χῠτροπόδοιν toîn khŭtropódoin	τοῖς χῠτρόποσῐ / χῠτρόποσῐν toîs khŭtróposĭ(n)
Accusative	τὸν χῠτρόποδᾰ tòn khŭtrópodă	τὼ χῠτρόποδε tṑ khŭtrópode	τοὺς χῠτρόποδᾰς toùs khŭtrópodăs
Vocative	χῠτρόπους khŭtrópous	χῠτρόποδε khŭtrópode	χῠτρόποδες khŭtrópodes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ds.