From ψαύω (psaúō, “to touch, to graze”) + -μα (-ma).
ψαῦσμᾰ • (psaûsma) n (genitive ψαύσμᾰτος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ ψαῦσμᾰ tò psaûsma |
τὼ ψαύσμᾰτε tṑ psaúsmate |
τᾰ̀ ψαύσμᾰτᾰ tà psaúsmata | ||||||||||
Genitive | τοῦ ψαύσμᾰτος toû psaúsmatos |
τοῖν ψαυσμᾰ́τοιν toîn psausmátoin |
τῶν ψαυσμᾰ́των tôn psausmátōn | ||||||||||
Dative | τῷ ψαύσμᾰτῐ tôi psaúsmati |
τοῖν ψαυσμᾰ́τοιν toîn psausmátoin |
τοῖς ψαύσμᾰσῐ / ψαύσμᾰσῐν toîs psaúsmasi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ ψαῦσμᾰ tò psaûsma |
τὼ ψαύσμᾰτε tṑ psaúsmate |
τᾰ̀ ψαύσμᾰτᾰ tà psaúsmata | ||||||||||
Vocative | ψαῦσμᾰ psaûsma |
ψαύσμᾰτε psaúsmate |
ψαύσμᾰτᾰ psaúsmata | ||||||||||
Notes: |
|