From ψυχραιμία (psychraimía, “sangfroid, composure”) + -ος (-os).[1]
ψύχραιμος • (psýchraimos) m (feminine ψύχραιμη, neuter ψύχραιμο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ψύχραιμος (psýchraimos) | ψύχραιμη (psýchraimi) | ψύχραιμο (psýchraimo) | ψύχραιμοι (psýchraimoi) | ψύχραιμες (psýchraimes) | ψύχραιμα (psýchraima) | |
genitive | ψύχραιμου (psýchraimou) | ψύχραιμης (psýchraimis) | ψύχραιμου (psýchraimou) | ψύχραιμων (psýchraimon) | ψύχραιμων (psýchraimon) | ψύχραιμων (psýchraimon) | |
accusative | ψύχραιμο (psýchraimo) | ψύχραιμη (psýchraimi) | ψύχραιμο (psýchraimo) | ψύχραιμους (psýchraimous) | ψύχραιμες (psýchraimes) | ψύχραιμα (psýchraima) | |
vocative | ψύχραιμε (psýchraime) | ψύχραιμη (psýchraimi) | ψύχραιμο (psýchraimo) | ψύχραιμοι (psýchraimoi) | ψύχραιμες (psýchraimes) | ψύχραιμα (psýchraima) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ψύχραιμος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ψύχραιμος, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ψυχραιμότερος", etc)
|