A patronymic, from Арту́р (Artúr, “Artur”) + -ович (-ovyč)
Арту́рович • (Artúrovyč) m pers (genitive Арту́ровича, nominative plural Арту́ровичі, genitive plural Арту́ровичів, female equivalent Арту́рівна)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Арту́рович Artúrovyč |
Арту́ровичі Artúrovyči |
genitive | Арту́ровича Artúrovyča |
Арту́ровичів Artúrovyčiv |
dative | Арту́ровичеві, Арту́ровичу Artúrovyčevi, Artúrovyču |
Арту́ровичам Artúrovyčam |
accusative | Арту́ровича Artúrovyča |
Арту́ровичів Artúrovyčiv |
instrumental | Арту́ровичем Artúrovyčem |
Арту́ровичами Artúrovyčamy |
locative | Арту́ровичеві, Арту́ровичу, Арту́ровичі Artúrovyčevi, Artúrovyču, Artúrovyči |
Арту́ровичах Artúrovyčax |
vocative | Арту́ровичу Artúrovyču |
Арту́ровичі Artúrovyči |