From Latin Benedictus (literally “blessed”), possibly via an Ancient Greek intermediate which would explain the в- (v-) over б- (b-); compare Васіль (Vasilʹ), Веніямі́н (Vjenijamín). Cognates include Polish Benedykt, Russian Венеди́кт (Venedíkt).
Венядзі́кт • (Vjenjadzíkt) m inan (genitive Венядзі́кта, nominative plural Венядзі́кты, genitive plural Венядзі́ктаў)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Венядзі́кт Vjenjadzíkt |
Венядзі́кты Vjenjadzíkty |
genitive | Венядзі́кта Vjenjadzíkta |
Венядзі́ктаў Vjenjadzíktaŭ |
dative | Венядзі́кту Vjenjadzíktu |
Венядзі́ктам Vjenjadzíktam |
accusative | Венядзі́кт Vjenjadzíkt |
Венядзі́кты Vjenjadzíkty |
instrumental | Венядзі́ктам Vjenjadzíktam |
Венядзі́ктамі Vjenjadzíktami |
locative | Венядзі́кце Vjenjadzíkcje |
Венядзі́ктах Vjenjadzíktax |
count form | — | Венядзі́кты1 Vjenjadzíkty1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.