Borrowed from Classical Persian اِسْکَنْدَر (iskandar), from Arabic اَلْإِسْكَنْدَرُ m (al-ʔiskandaru), from Ancient Greek Ᾰ̓λέξᾰνδρος m (Ăléxăndros).
Искендер • (İskender) (Arabic spelling ئسكەندەر)
singular (жекелик) | |
---|---|
nominative (атооч) | Искендер İskender |
genitive (илик) | Искендердин İskenderdin |
dative (барыш) | Искендерге İskenderge |
accusative (табыш) | Искендерди İskenderdi |
locative (жатыш) | Искендерде İskenderde |
ablative (чыгыш) | Искендерден İskenderden |
possessive forms | |
first-person singular (менин) | |
nominative | Искендерим İskenderim |
genitive | Искендеримдин İskenderimdin |
dative | Искендериме İskenderime |
accusative | Искендеримди İskenderimdi |
locative | Искендеримде İskenderimde |
ablative | Искендеримден İskenderimden |
second-person singular informal (сенин) | |
nominative | Искендериң İskenderiŋ |
genitive | Искендериңдин İskenderiŋdin |
dative | Искендериңе İskenderiŋe |
accusative | Искендериңди İskenderiŋdi |
locative | Искендериңде İskenderiŋde |
ablative | Искендериңден İskenderiŋden |
second-person singular formal (сиздин) | |
nominative | Искендериңиз İskenderiŋiz |
genitive | Искендериңиздин İskenderiŋizdin |
dative | Искендериңизге İskenderiŋizge |
accusative | Искендериңизди İskenderiŋizdi |
locative | Искендериңизде İskenderiŋizde |
ablative | Искендериңизден İskenderiŋizden |