A patronymic, from Святосла́в (Svjatosláv, “Svyatoslav”) + -ович (-ovyč)
Святосла́вович • (Svjatoslávovyč) m pers (genitive Святосла́вовича, nominative plural Святосла́вовичі, genitive plural Святосла́вовичів, feminine Святосла́вівна)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Святосла́вович Svjatoslávovyč |
Святосла́вовичі Svjatoslávovyči |
genitive | Святосла́вовича Svjatoslávovyča |
Святосла́вовичів Svjatoslávovyčiv |
dative | Святосла́вовичеві, Святосла́вовичу Svjatoslávovyčevi, Svjatoslávovyču |
Святосла́вовичам Svjatoslávovyčam |
accusative | Святосла́вовича Svjatoslávovyča |
Святосла́вовичів Svjatoslávovyčiv |
instrumental | Святосла́вовичем Svjatoslávovyčem |
Святосла́вовичами Svjatoslávovyčamy |
locative | Святосла́вовичеві, Святосла́вовичу, Святосла́вовичі Svjatoslávovyčevi, Svjatoslávovyču, Svjatoslávovyči |
Святосла́вовичах Svjatoslávovyčax |
vocative | Святосла́вовичу Svjatoslávovyču |
Святосла́вовичі Svjatoslávovyči |