From ырыс (ırıs, “luck”) + келди (keldi, “has come”)
Ырыскелди • (Irıskeldi) (Arabic spelling ىرىسكەلدى)
singular (жекелик) | |
---|---|
nominative (атооч) | Ырыскелди Irıskeldi |
genitive (илик) | Ырыскелдинин Irıskeldinin |
dative (барыш) | Ырыскелдиге Irıskeldige |
accusative (табыш) | Ырыскелдини Irıskeldini |
locative (жатыш) | Ырыскелдиде Irıskeldide |
ablative (чыгыш) | Ырыскелдиден Irıskeldiden |
possessive forms | |
first-person singular (менин) | |
nominative | Ырыскелдим Irıskeldim |
genitive | Ырыскелдимдин Irıskeldimdin |
dative | Ырыскелдиме Irıskeldime |
accusative | Ырыскелдимди Irıskeldimdi |
locative | Ырыскелдимде Irıskeldimde |
ablative | Ырыскелдимден Irıskeldimden |
second-person singular informal (сенин) | |
nominative | Ырыскелдиң Irıskeldiŋ |
genitive | Ырыскелдиңдин Irıskeldiŋdin |
dative | Ырыскелдиңе Irıskeldiŋe |
accusative | Ырыскелдиңди Irıskeldiŋdi |
locative | Ырыскелдиңде Irıskeldiŋde |
ablative | Ырыскелдиңден Irıskeldiŋden |
second-person singular formal (сиздин) | |
nominative | Ырыскелдиңиз Irıskeldiŋiz |
genitive | Ырыскелдиңиздин Irıskeldiŋizdin |
dative | Ырыскелдиңизге Irıskeldiŋizge |
accusative | Ырыскелдиңизди Irıskeldiŋizdi |
locative | Ырыскелдиңизде Irıskeldiŋizde |
ablative | Ырыскелдиңизден Irıskeldiŋizden |