From билүү (bilüü, “to know”) + -ме (-me).
билме • (bilme) (Arabic spelling بئلمە)
| singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
|---|---|---|
| nominative (атооч) | билме bilme |
билмелер bilmeler |
| genitive (илик) | билменин bilmenin |
билмелердин bilmelerdin |
| dative (барыш) | билмеге bilmege |
билмелерге bilmelerge |
| accusative (табыш) | билмени bilmeni |
билмелерди bilmelerdi |
| locative (жатыш) | билмеде bilmede |
билмелерде bilmelerde |
| ablative (чыгыш) | билмеден bilmeden |
билмелерден bilmelerden |
| possessive forms | ||
| first-person singular (менин) | ||
| nominative | билмем bilmem |
билмелерим bilmelerim |
| genitive | билмемдин bilmemdin |
билмелеримдин bilmelerimdin |
| dative | билмеме bilmeme |
билмелериме bilmelerime |
| accusative | билмемди bilmemdi |
билмелеримди bilmelerimdi |
| locative | билмемде bilmemde |
билмелеримде bilmelerimde |
| ablative | билмемден bilmemden |
билмелеримден bilmelerimden |
| second-person singular informal (сенин) | ||
| nominative | билмең bilmeŋ |
билмелериң bilmeleriŋ |
| genitive | билмеңдин bilmeŋdin |
билмелериңдин bilmeleriŋdin |
| dative | билмеңе bilmeŋe |
билмелериңе bilmeleriŋe |
| accusative | билмеңди bilmeŋdi |
билмелериңди bilmeleriŋdi |
| locative | билмеңде bilmeŋde |
билмелериңде bilmeleriŋde |
| ablative | билмеңден bilmeŋden |
билмелериңден bilmeleriŋden |
| second-person singular formal (сиздин) | ||
| nominative | билмеңиз bilmeŋiz |
билмелериңиз bilmeleriŋiz |
| genitive | билмеңиздин bilmeŋizdin |
билмелериңиздин bilmeleriŋizdin |
| dative | билмеңизге bilmeŋizge |
билмелериңизге bilmeleriŋizge |
| accusative | билмеңизди bilmeŋizdi |
билмелериңизди bilmeleriŋizdi |
| locative | билмеңизде bilmeŋizde |
билмелериңизде bilmeleriŋizde |
| ablative | билмеңизден bilmeŋizden |
билмелериңизден bilmeleriŋizden |