Валенти́н (Valentýn) + -ка (-ka)
валенти́нка • (valentýnka) f inan (genitive валенти́нки, nominative plural валенти́нки, genitive plural валенти́нок)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | валенти́нка valentýnka |
валенти́нки valentýnky |
genitive | валенти́нки valentýnky |
валенти́нок valentýnok |
dative | валенти́нці valentýnci |
валенти́нкам valentýnkam |
accusative | валенти́нку valentýnku |
валенти́нки valentýnky |
instrumental | валенти́нкою valentýnkoju |
валенти́нками valentýnkamy |
locative | валенти́нці valentýnci |
валенти́нках valentýnkax |
vocative | валенти́нко valentýnko |
валенти́нки valentýnky |