висок (visok, “high”) + -ина (-ina)
височина́ • (visočiná) f
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | височина́ visočiná |
височини́ visočiní |
definite | височина́та visočináta |
височини́те visočiníte |
височина • (visočina) f (diminutive височинка)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | височина (visočina) | височини (visočini) |
definite unspecified | височината (visočinata) | височините (visočinite) |
definite proximal | височинава (visočinava) | височиниве (visočinive) |
definite distal | височинана (visočinana) | височинине (visočinine) |
vocative | височино (visočino) | височини (visočini) |
From висо́кий (vysókyj) + -ина́ (-yná).
височина́ • (vysočyná) f inan (genitive височини́, nominative plural височи́ни, genitive plural височи́н)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | височина́ vysočyná |
височи́ни vysočýny |
genitive | височини́ vysočyný |
височи́н vysočýn |
dative | височині́ vysočyní |
височи́нам vysočýnam |
accusative | височину́ vysočynú |
височи́ни vysočýny |
instrumental | височино́ю vysočynóju |
височи́нами vysočýnamy |
locative | височині́ vysočyní |
височи́нах vysočýnax |
vocative | височи́но vysočýno |
височи́ни vysočýny |