врата́ (vratá, “doors”) + -ар (-ar)
врата́р • (vratár) m (feminine врата́рка, relational adjective врата́рски)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | врата́р vratár |
врата́ри vratári |
definite (subject form) |
врата́рят vratárjat |
врата́рите vratárite |
definite (object form) |
врата́ря vratárja | |
count form | — | врата́ря vratárja |
вратар • (vratar) m (plural вратари, feminine вратарка, relational adjective вратарски)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | вратар (vratar) | вратари (vratari) |
definite unspecified | вратарот (vratarot) | вратарите (vratarite) |
definite proximal | вратаров (vratarov) | вратариве (vratarive) |
definite distal | вратарон (vrataron) | вратарине (vratarine) |
vocative | вратаре (vratare) | вратари (vratari) |
count form | — | вратара (vratara) |
вра̀та̄р m anim (Latin spelling vràtār)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | вра̀та̄р | вратари |
genitive | врата́ра | вратара |
dative | вратару | вратарима |
accusative | вратара | вратаре |
vocative | вратару | вратари |
locative | вратару | вратарима |
instrumental | вратаром | вратарима |