From выль (vyľ, “new”) + верос (veros, “story, tale”).
выльверос • (vyľveros)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | выльверос vyľveros |
выльверосъёс vyľverosjos |
accusative | выльверосэз vyľverosez |
выльверосъёсыз vyľverosjosyz |
genitive | выльверослэн vyľveroslen |
выльверосъёслэн vyľverosjoslen |
dative | выльверослы vyľverosly |
выльверосъёслы vyľverosjosly |
ablative | выльверослэсь vyľverosleś |
выльверосъёслэсь vyľverosjosleś |
instrumental | выльверосэн vyľverosen |
выльверосъёсын vyľverosjosyn |
abessive | выльверостэк vyľverostek |
выльверосъёстэк vyľverosjostek |
adverbial | выльверосъя vyľverosja |
выльверосъёсъя vyľverosjosja |
inessive | выльверосын vyľverosyn |
выльверосъёсын vyľverosjosyn |
illative | выльверосэ vyľverose |
выльверосъёсы vyľverosjosy |
elative | выльверосысь vyľverosyś |
выльверосъёсысь vyľverosjosyś |
egressive | выльверосысьен vyľverosyśjen |
выльверосъёсысьен vyľverosjosyśjen |
terminative | выльверосозь vyľverosoź |
выльверосъёсозь vyľverosjosoź |
prolative | выльверосэтӥ vyľveroseti |
выльверосъёсытӥ vyľverosjosyti |
allative | выльверослань vyľveroslań |
выльверосъёслань vyľverosjoslań |
|