Ultimately from Latin hallūcinātiō.
галюцына́цыя • (haljucynácyja) f inan (genitive галюцына́цыі, nominative plural галюцына́цыі, genitive plural галюцына́цый)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | галюцына́цыя haljucynácyja |
галюцына́цыі haljucynácyi |
genitive | галюцына́цыі haljucynácyi |
галюцына́цый haljucynácyj |
dative | галюцына́цыі haljucynácyi |
галюцына́цыям haljucynácyjam |
accusative | галюцына́цыю haljucynácyju |
галюцына́цыі haljucynácyi |
instrumental | галюцына́цыяй, галюцына́цыяю haljucynácyjaj, haljucynácyjaju |
галюцына́цыямі haljucynácyjami |
locative | галюцына́цыі haljucynácyi |
галюцына́цыях haljucynácyjax |
count form | — | галюцына́цыі1 haljucynácyi1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.