Inherited from Proto-Slavic *gnojь.
гној • (gnoj) m (plural гноеви, relational adjective гноен)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | гној (gnoj) | гноеви (gnoevi) |
definite unspecified | гнојот (gnojot) | гноевите (gnoevite) |
definite proximal | гнојов (gnojov) | гноевиве (gnoevive) |
definite distal | гнојон (gnojon) | гноевине (gnoevine) |
vocative | гноју (gnoju) | гноеви (gnoevi) |
count form | — | гноја (gnoja) |
Inherited from Proto-Slavic *gnojь.
гно̑ј m (Latin spelling gnȏj)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | гно̑ј | гно̀јеви |
genitive | гно̀ја | гнојева |
dative | гноју | гнојевима |
accusative | гној | гнојеве |
vocative | гноју | гнојеви |
locative | гноју | гнојевима |
instrumental | гнојем | гнојевима |