From гніт (hnit) + -ючий (-jučyj).
гнітю́чий • (hnitjúčyj)
гнітю́чий • (hnitjúčyj)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | гнітю́чий hnitjúčyj |
гнітю́че hnitjúče |
гнітю́ча hnitjúča |
гнітю́чі hnitjúči | |
genitive | гнітю́чого hnitjúčoho |
гнітю́чої hnitjúčoji |
гнітю́чих hnitjúčyx | ||
dative | гнітю́чому hnitjúčomu |
гнітю́чій hnitjúčij |
гнітю́чим hnitjúčym | ||
accusative | animate | гнітю́чого hnitjúčoho |
гнітю́че hnitjúče |
гнітю́чу hnitjúču |
гнітю́чих hnitjúčyx |
inanimate | гнітю́чий hnitjúčyj |
гнітю́чі hnitjúči | |||
instrumental | гнітю́чим hnitjúčym |
гнітю́чою hnitjúčoju |
гнітю́чими hnitjúčymy | ||
locative | гнітю́чому, гнітю́чім hnitjúčomu, hnitjúčim |
гнітю́чій hnitjúčij |
гнітю́чих hnitjúčyx | ||
vocative | гнітю́чий hnitjúčyj |
гнітю́че hnitjúče |
гнітю́ча hnitjúča |
гнітю́чі hnitjúči |