From голем (golem, “big”) + -ец (-ec), from Proto-Slavic *golěmъ.
големец • (golemec) m
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | големец (golemec) | големци (golemci) |
definite unspecified | големецот (golemecot) | големците (golemcite) |
definite proximal | големецов (golemecov) | големциве (golemcive) |
definite distal | големецон (golemecon) | големцине (golemcine) |
vocative | големецу (golemecu) | големци (golemci) |
count form | — | големеца (golemeca) |