From түрк (türk, “Greek”) + -че (-ce).
грекче • (grekce) (Arabic spelling گرەكچە)
| singular (жекелик) | |
|---|---|
| nominative (атооч) | грекче grekce |
| genitive (илик) | грекченин grekcenin |
| dative (барыш) | грекчеге grekcege |
| accusative (табыш) | грекчени grekceni |
| locative (жатыш) | грекчеде grekcede |
| ablative (чыгыш) | грекчеден grekceden |
| possessive forms | |
| first-person singular (менин) | |
| nominative | грекчем grekcem |
| genitive | грекчемдин grekcemdin |
| dative | грекчеме grekceme |
| accusative | грекчемди grekcemdi |
| locative | грекчемде grekcemde |
| ablative | грекчемден grekcemden |
| second-person singular informal (сенин) | |
| nominative | грекчең grekceŋ |
| genitive | грекчеңдин grekceŋdin |
| dative | грекчеңе grekceŋe |
| accusative | грекчеңди grekceŋdi |
| locative | грекчеңде grekceŋde |
| ablative | грекчеңден grekceŋden |
| second-person singular formal (сиздин) | |
| nominative | грекчеңиз grekceŋiz |
| genitive | грекчеңиздин grekceŋizdin |
| dative | грекчеңизге grekceŋizge |
| accusative | грекчеңизди grekceŋizdi |
| locative | грекчеңизде grekceŋizde |
| ablative | грекчеңизден grekceŋizden |