декоммуниза́ция • (dekommunizácija, dɛkommunizácija) f inan (genitive декоммуниза́ции, nominative plural декоммуниза́ции, genitive plural декоммуниза́ций)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | декоммуниза́ция dekommunizácija, dɛkommunizácija |
декоммуниза́ции dekommunizácii, dɛkommunizácii |
genitive | декоммуниза́ции dekommunizácii, dɛkommunizácii |
декоммуниза́ций dekommunizácij, dɛkommunizácij |
dative | декоммуниза́ции dekommunizácii, dɛkommunizácii |
декоммуниза́циям dekommunizácijam, dɛkommunizácijam |
accusative | декоммуниза́цию dekommunizáciju, dɛkommunizáciju |
декоммуниза́ции dekommunizácii, dɛkommunizácii |
instrumental | декоммуниза́цией, декоммуниза́циею dekommunizácijej, dekommunizácijeju, dɛkommunizácijej, dɛkommunizácijeju |
декоммуниза́циями dekommunizácijami, dɛkommunizácijami |
prepositional | декоммуниза́ции dekommunizácii, dɛkommunizácii |
декоммуниза́циях dekommunizácijax, dɛkommunizácijax |