дестабилиза́ция • (destabilizácija, dɛstabilizácija) f inan (genitive дестабилиза́ции, nominative plural дестабилиза́ции, genitive plural дестабилиза́ций)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | дестабилиза́ция destabilizácija, dɛstabilizácija |
дестабилиза́ции destabilizácii, dɛstabilizácii |
genitive | дестабилиза́ции destabilizácii, dɛstabilizácii |
дестабилиза́ций destabilizácij, dɛstabilizácij |
dative | дестабилиза́ции destabilizácii, dɛstabilizácii |
дестабилиза́циям destabilizácijam, dɛstabilizácijam |
accusative | дестабилиза́цию destabilizáciju, dɛstabilizáciju |
дестабилиза́ции destabilizácii, dɛstabilizácii |
instrumental | дестабилиза́цией, дестабилиза́циею destabilizácijej, destabilizácijeju, dɛstabilizácijej, dɛstabilizácijeju |
дестабилиза́циями destabilizácijami, dɛstabilizácijami |
prepositional | дестабилиза́ции destabilizácii, dɛstabilizácii |
дестабилиза́циях destabilizácijax, dɛstabilizácijax |